نامه‌ای به شهید مظلوم علی غلامی / جنگ به روایت اخراجی‌ها (تکرار)

سلام علی جان. رفتی ولی نگفتی با تنهایی‌ام چه کنم؟ گفتی تا دیر نشده شهید شو! شهید نشدم و دیر شد. آن قدر دیر که غریبه شدم. آن قدر دیر شده که بال و پر پروازم زخمی شده. خوب شد که شهید شدی. فهمیدی چه کنی! اگر می‌ماندی رو به رو می‌شدی با این همه آدم خیالاتی. با این همه آدم که خیال می‌کنند جنگ را می‌فهمند، ولی نمی‌فهمند! خیال می‌کنند تو را می‌شناسند، ولی نمی‌شناسند. می‌ماندی در میان این همه آدمی که خیال می‌کنند استشهادی هستند، ولی نیستند! می‌ماندی بین آدم‌هایی که خیال می‌کنند ارزشی هستند، ولی نیستند. می‌ماندی بین کلی آدم که به تو می‌گفتند برو جنگ را به روایت اخراجی‌ها یاد بگیر! اصلاً هم فکر نمی‌کردند که تو خودت جنگ را دیده‌ای، می شناسی، تجربه کرده‌ای و حالا جرمت این است که مانده‌ای! به تو می‌گفتند غلط کرده‌ای که مانده‌ای و نمی‌دانی جنگ چیست و تازه از اخراجی‌ها هم تعریف نمی‌کنی! به تو می‌گفتند مگر نمی‌بینی که نسل سوم با سینمای جنگ آشتی کرد؟ می‌دیدی همان‌ها که تا دیروز می‌گفتند نسل سوم هیچ درکی از جنگ ندارد، حالا ازدحامش را جلو سینما نشانه‌ی موفقیت فیلم می‌دانند. اگر می‌ماندی می‌دیدی که خیلی‌ها ککشان نمی گزد که جماعت مخالف با تو می‌آیند به نام سینمای دفاع مقدس کرکر به ارزش‌هایت می‌خندند و آنها که از دست تو که رفتی و جنگیدی عقده دارند دلشان خنک می‌شود. کرکر می‌خندند و دلشان خنک می‌شود. آری علی جان! مردم با سینمای جنگ آشتی کردند!؟ کرکر خندیدند و رزمنده‌ها را مسخره کردند و از فروش افسانه‌ای حرف زدند و آشتی کردند!؟

 

علی جان سرت را بالا بگیر! با افتخار بگو من شهید شدم. علی جان روز قیامت از تقصیرات این نسل می‌گذری یا نه؟ از تقصیرات من چه؟ که ماندم و نتوانستم از تو دفاع کنم؟ علی جان نوکرتم مرا ببخش. یادش به خیر! می گفتی:«نوکرتم!» می گفتم:«وظیفته». می‌گفتی:«وظیفم نیست ولی نوکرتم». می گفتم:«وظیفته» و تو برای اینکه دل بچه را خوش کنی می‌گفتی:«باشه وظیمه، نوکرتم.» حالا علی جان من از وظیفه‌ام که نوکری تو بوده عدول کرده‌ام. نتوانسته‌ام وظیفه‌ام را انجام دهم، ولی تو مرا ببخش. با همان بزرگواری که از تو در خاطرم مانده. علی جان دستم را بگیر. آن قدر مانده‌ام که بال‌هایم زخمی شده. وقت پرواز است و مشکل دارم. کمک کن علی جان. دستم را بگیر.

بسیج قم بسیج شد!

 

در نشست بیسجیان اهل قلم که صبح چهارشنبه 30 آبان ماه در تالار همایش سپاه منطقه قم برگزار شد، بسیج هنری و ادبی منطقه مقاومت بسیج سپاه قم کلید خورد.

در این نشست تخصصی که تعدادی از مسئولین و شماری از خواهران و برادران بسیجی داستان نویس و شاعر حضور داشتند، سرهنگ پاسدار کربلایی اعلام کرد که بنا به پیشنهادات ارائه شده و پی‌گیری‌هایی که در حال انجام است، احتمالاً به لحاظ ساختار سازمانی اتفاق مبارکی خواهد افتاد و فعالیت‌های ادبی، فرهنگی و هنری یک کاسه و بسیج فرهنگی، ادبی و هنری سازمان‌دهی خواهد شد. وی همچنین گفت:«پیشنهاد این است که تا آن زمان ما در استان قم به صورت خودجوش فعالیت‌ها را به صورت مشترک اجرا کنیم.»

سرهنگ درویشی نیز اعلام کرد که اگر به صورت منطقی فعالیت‌ها قابل جمع باشد، موافق این بحث است.

در ادامه امیر عباس جعفری با تاکید بر این پیشنهاد گفت:«همان گونه که می‌دانید ما از ابتدا به دنبال فعالیت‌های مشترک بوده‌ایم و با فرمان‌دهان نیروی مقاومت از جمله سردار اثباتی مختصر مذاکره‌ای هم داشته‌ایم و در عمل هم همواره در شروع هر فعالیت پیشنهاد اجرا به صورت مشارکتی را ارائه داده‌ایم و جای خوش‌حالی است که این اتفاق مبارک رخ می‌دهد.»

بدین گونه این پیشنهاد با اتفاق نظر به تصویب رسید و مقرر شد تا زمان ابلاغ دستور از نیروی مقاومت بسیج، استان قم در این زمینه پیش‌قدم گردد.

یکی از حاضرین با گلایه از کسانی که با فعالیت در بسیج کسب هویت می‌کنند و سپس به نهادهای دیگر می‌روند و در جلسات بسیج شرکت نمی‌کنند گفت:«ما هر چه داریم از بسیج است و بدهکار این ارگان مقدس هستیم.» وی عرصه‌ی فعالیت‌های اجتماعی را - به قول شاعر - بازیگری دانست و گفت :«کسی در این صحنه موفق است که نمایش‌اش برای خدا باشد، وگر نه یک مسئول را شاد کردن و چه‌چه و به‌به شنیدن از چاپ یک اثر و نمایش برای بندگان خدا فایده‌ای ندارد و چه خوب است بیاموزیم که مثل اولیای خدا و شهیدان، نمایشمان برای خدا باشد.»

در پایان مقرر شد که کارگاه‌های آموزشی و همچنین جلسات نقد تخصصی در رشته‌های داستان و شعر برگزار گردد و مسئولین مربوط برای پی‌گیری امور انتخاب شدند. همچنین مسئول سرویس ادب و هنر یکی از نشریات استانی از میان حاضرین انتخاب شد تا پی‌گیر چاپ آثار بسیجیان اهل قلم باشد. همچنین مقرر شد تا یک پایگاه اینترنتی به این مهم اختصاص یابد.

بیانیه هیئت داوران داستان جشنواره‌ی فرهنگی هنری طلیعه ظهور

اشاره: ارزیابی آثار رسیده که 82 داستان بود، در سه مرحله انجام گردید که در بیانیه هیئت داوران شرح داده شده است. اعضای هیئت داوران جشنواره عبارت بودند از:

مرحله نخست: 1- محمد باقر انصاری 2- فاطمه بختیاری.

مرحله دوم: 1- امیرعباس جعفری 2- حسین سیدی.

مرحله سوم: 1- امیر حسین فردی 2- امیر عباس جعفری 3- احمد شاکری.

مسئول هیئت داوران: امیر عباس جعفری.

 

بسم الله الرحمن الرحیم

سپاس بی‌کران پروردگاری را سزاست که با بعثت پیامبران (علیهم صلوات الله اجمعین)، راه سعادت بشر را به او نشان داد و چگونه زیستن را بر اساس «عدالت، صلح، صفا، تعاون، احساس، عاطفه و خدمت» به انسان‌ها آموخت و با قرار دادن امامان معصوم (علیهم السلام) در هر عصر، حرکت انبیا را تداوم بخشید. و سپاس هم او را که چراغ امید و انتظار بشریت - و به ویژه مستضعفان، ستمدیدگان و مصلحان و عدالت خواهان جهان – را به وجود آخرین ذخیره‌ی خود روشن نگاه داشته است. با سلام و درود به پیشگاه حضرت بقیة الله الاعظم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) و با سلام به روح پرفتوح رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران و شهیدان گلگون کفن انقلاب اسلامی و دفاع مقدس و با سلام و تحیت به محضر رهبر فرزانه‌ی انقلاب اسلامی؛ و با سلام به تمامی عزیزان همدل و همراه دومین جشنواره فرهنگی-هنری طلیعه ظهور و مهمانان ارجمند.

دومین جشنواره‌ی فرهنگی هنری طلیعه ظهور فرصتی بود تا نویسندگان مشتاق حضور حضرت حجت (عجل الله تعالی فرجه الشریف) با ارائه‌ی داستان، نام خود را در این دفتر سبز ثبت نمایند.  وصول ۸۲ اثر داستانی در جشنواره ای تخصصی با بخش های متنوع، نوید آینده ای پویا و روشن در عرصه‌ی داستان نویسی مهدوی است. دیگر ویژگی‌های جشنواره عبارت است از:

-          حضور چشمگیر خانم های نویسنده به صورتی که نویسنده‌ی ۵۳ داستان از مجموع ۸۲ اثر رسیده خانم‌ها بودند.

-          با اینکه در آیین نامه فراخوان منعی وجود نداشت، داستان بلند و رمان برای شرکت در مسابقه ارسال نشده بود.

-          توجه ویژه به مسجد مقدس جمکران در میان  آثار رسیده چشمگیر بود.

-          متأسفانه سطح کیفی آثار رسیده و ژرف نگری محتوایی نویسندگان آثار، هیئت داوران را راضی نکرد. امید است اولاً نویسندگان نوقلم و ارادتمند اهل بیت(علیهم السلام) که معارف مذهبی را دست‌مایه‌ی ارزشمندی برای خلق آثار داستانی قرار می‌دهند، به آموزش فنون داستان نویسی و کار کارگاهی مبادرت ورزند و ثانیاً ایشان و همه‌ی نویسندگان باتجربه، به مفهوم انتظار و فلسفه‌ی مهدویت عنایت ویژه داشته باشند و با تحقیق و مطالعه به آثار خود غنا و روشنایی بخشند.

مراحل داوری: داوری آثار رسیده در سه مرحله و به این شرح انجام گردید. در مرحله‌ی نخست دو داور تمامی آثار رسیده را بررسی کردند و داستان‌ها با یک نظر مثبت می توانستند به مرحله‌ی دوم راه پیدا کنند که در نتیجه ۴۰ داستان به مرحله‌ی دوم رسید. در مرحله‌ی دوم آثار با دقت بیشتری مورد مطالعه قرار گرفتند و در نتیجه ۱۰ اثر به مرحله نهایی رسید.

در مرحله‌ی نهایی پس از مطالعه‌ی آثار توسط داوران و ثبت امتیاز داستان‌ها در جدول های مخصوص، در جلسه‌ای با حضور 3 داور، تمامی ۱۰ اثر از جنبه های مختلف مورد نقد و تحلیل و بررسی قرار گرفتند و سپس نتیجه‌ی نهایی با تفاهم داوران این مرحله مشخص شد.

نتیجه‌ی نهایی: اگر چه از نظر هیئت داوران تمام نویسندگانی که با ارسال داستان با موضوع مهدویت و انتظار به فراخوان جشنواره پاسخ مثبت داده‌اند شایسته‌ی تقدیر و تجلیل اند، اما بنا به عرف جشنواره، نتیجه‌ی فراخوان را به شرح زیر اعلام می کند.

۱-      بنا به آنچه پیش‌تر در مورد کیفیت آثار رسیده گفته شد و با توجه به انتظاری که از داستانی با مفهوم رفیع مهدویت و انتظار متصور است، آنچه در پایان به عنوان داستان‌های برگزیده اعلام می شود، با نگاه مقایسه‌ای به آثار رسیده می‌باشد و به هیچ وجه ملاک قابل قبولی برای داستان‌های مهدوی نیست. از این رو و با توجه به جمیع شرایط، هیئت داوران هیچ داستانی را حائز رتبه‌های اول و دوم نمی داند.

۲-      داستان کوتاه «آخرین نفر» اثر آقای «مهدی قزلی» به عنوان داستان حائز رتبه‌ی سوم اعلام می‌گردد.

۳-      دو داستان کوتاه به قرار «فردا دوباره – اثر خانم اقدس ارطایفه» و «سبز انتظار – اثر خانم سمیه عبداللهی» قابل تشویق شناخته شدند.

هیئت داوران ضمن تشکر از بانیان و مجریان این جشنواره‌ی ارزشمند و تقدیر از نویسندگان ارجمند، امیدوار است سال بعد و سال‌های آینده شاهد آثاری فاخر باشیم که جلوه‌گر مفهوم والای انتظار و مهدویت باشد.

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا من انصاره و اعوانه.

هیئت داوران داستان

دومین جشنواره فرهنگی هنری طلیعه ظهور

۱۳۸۶/۶/۷ (نیمه شعبان ۱۴۲۸)

نگاهی به جشنواره فرهنگی هنری طلیعه ظهور

عصر غیبت، دوران سرگشتگی بنی‏آدم است. در این عصر، آدمی، بی‏قرار کسی است که در ژرفای دل مطمئن است که خواهد آمد و نظم و عدل و معنویت و اخلاق را در جهان برقرار می‏سازد. از این رو زیستن بی نام و یاد منجی، معنای واقعی حیات را ندارد و حکومت بدون برقرای نسبت با حکومت جهانی حضرت مهدی (عج) عادلانه و پایدار نیست. از این رو جمهوری اسلامی ایران دل‏بسته و متعلق به حضرت صاحب الامر(ع) است و به ویژه در دولت نهم، این توجه و تعلق به فرهنگ مهدویت و انتظار در هدف گذاری‏ها و شعارها تشخص بیشتری دارد و حتی رئیس محترم جمهوری اسلامی، همواره در آغاز سخنان خود برای فرج حضرت‌حجت(عج) دعا می‏کند و برخلاف برخی مسئولین در دوره‏های گذشته، از محوری‏ترین اعتقاد شیعه با افتخار یاد می‏کند.

جشنواره‏ی فرهنگی هنری طلیعه‏ی ظهور نیز با توجه به این باور و با تدبیر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم شکل گرفته و در سال 1386 دومین گام را برداشته است. «وصول نزدیک به هفت هزار اثر هنری به جشنواره، برپایی نمایشگاه در حرم مطهر حضرت معصومه(س)، نظم و انضباط نمایشگاه، اطلاع رسانی مناسب، حضور مسئولین و استقبال کم نظیر بازدیدکنندگان» از ویژگی‏های جشنواره‏ و نمایشگاه امسال بودند.

ویژگی دیگر این جشنواره، توجه حجت الاسلام رسایی به جزئیات جشنواره و رشته‏های هنری است. مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان قم، به نگاه حداقلی و ارائه‏ی بیلان کار اکتفا نمی‏کند و با حضور مؤثر خود به ریزه‏کاری ها نیز توجه دارد.

این حرکت زمانی تکمیل می‏شود که حجت الاسلام رسایی - خود - به عنوان مدیر کل استان و دبیر جشنواره، و  همچنین مجموعه‏ی تحت مدیریت وی، از نخستین منتقدان جشنواره باشند. وقتی به یاد بیاوریم که انجام هر حرکتی با یاد و نام حضرت‌حجت(عج) باید به بهترین شکل انجام پذیرد، ضرورت این امر بیشتر جلوه می‌کند. تعیین اینکه «سقف انتظار ما از چنین جشنواره‌ای در چه حد است و اکنون در کجا قرار داریم؟» و «بررسی برخی کاستی‌ها» می‌تواند راه‌گشای گام‌های مؤثرتر و ارزشمندتر در سال‌های آینده باشد. برای نمونه، عدم حضور هنرمندان باسابقه در برخی رشته‏ها (مثل داستان) قابل بررسی است. بنا به تخصّص و حضور مدیر این وبلاگ در جشنواره، به عنوان مسئول هیئت داوران داستان، در یادداشت‏های آینده به این موضوع پرداخته خواهد شد.