معروف است که فوتبال ۹۰ دقیقه است. درسی که من از فوتبال می‏گیرم این است که تا پایان مبارزه، نمی‏توان به خاطر جلو بودن از حریف مغرور گشت و – در صورت عقب بودن - نباید امید را از دست داد.

مهم‏ترین مبارزه‏ی بنی آدم در طول زندگی، جدال با شیطان است و این تقابل تا آخرین لحظه‏ی عمر و تا آخرین نفس ادامه دارد. ممکن است در مقاطعی شیطان ضرباتی وارد کند، اما چاره این است که شخص توبه کند و خود را بازسازی و خودسازی نماید و به مبارزه ادامه دهد.

مبارزه با شیطان نسبت به مسابقه‏ی فوتبال یک تفاوت اساسی دارد. در فوتبال اگر تیمی چند گل جلو باشد، برایش حاشیه‏ی امنیت ایجاد خواهد شد و به ویژه در دقایق پایانی خیال اعضای تیم راحت خواهد بود؛ اما در جدال با شیطان، هر چقدر هم که آدمی پیش باشد، حاشیه‏ی امنیتی وجود ندارد و ممکن است با یک لغزش، فرد به کلی سقوط کند و آخرتش را از کف بدهد و به اصطلاح ِ فوتبالیست‏ها، نتیجه را واگذار نماید.